Bloed, zweet en...
Nemóphila's Norwegian Forest Cats

 

 
 
Home
Er was eens...
Krolse poezen...
Bloed, zweet en..
De sluipmoordenaar
Freya ons bijzonder..
Het liefdes kind
Je hebt iemand nodig
Kerstverhaal

 

Bloed, zweet en tranen.

Na een periode van 2 jaar vonden wij het weer eens tijd om onze Freya een nestje te geven. Het leek ons leuk om ook haar 2 jarige dochter Donna in het kraambed te hebben samen met haar moeder.
Met een verschil van 2 weken vonden wij dat moedernatuur ons goed gezind was geweest.
De dames groeide en zwangerde samen, het was een lust voor het oog.
Freya moederde nog steeds over haar dochter, ze vormden een onafscheidelijk duo.

Met grote zekerheid kon ik de datum uitrekenen wanneer Freya haar baby's zou krijgen. Een zondag, samen met de kattenshow in Duitsland.


Ik was thuis gebleven om voor mijn meisjes te zorgen en 's morgen in bed zocht Donna bij Freya een tepel, geen gezicht zelf 7 weken zwanger en dan bij haar moeder die zowat uitgerekend was.
Die middag begon Freya haar dochter te roepen, haar kind moest komen!
Donna der kontje/broekje werd zorgvuldig gedaan door Freya, wat Donna maar vreemd vond. Ik vond het aandoenlijk en wist dat de kittens niet lang op zich zouden laten wachten.
Rond een uur of 5 zocht Freya haar doos op, het is haar derde nestje dus ze wist wat er van haar verlangd werd. Om half 6 werd het eerst kind geboren, een mooi zwart, zilver met wit jochie!!! Het kitten werd verzorgd door Freya en zocht al snel naar een tepel.
Vraag me niet waarom, maar ik had het gevoel dat er iets niet klopte.
Of het nou kwam omdat ik alleen thuis was, ik heb geen idee. Maar ik had een voorgevoel dat het volgende kitten wel eens lang op zich kon laten wachten.
Iemand vroeg me al of dat ik het niet eng vond zo alleen. Nee zei ik heel dapper: " ik ben niet bang, Freya is bij me!"

Toen er na ruim een uur geen volgend kitten meer tevoorschijn kwam werd ik ongerust.


Freya begon rond te wandelen, iets wat ik niet van haar gewend ben, ze laat haar pasgeboren kittens nooit alleen! Ze liep naar boven, alsof ze iets aan het zoeken was.
Donna werd geroepen, maar die kwam niet meer, zij had al eens over de rand van de doos gekeken, maar moest hier niks van weten.
Na nog eens een uur gewacht te hebben, had ik het niet meer. Freya gaf ook nog even flink over, arme meisje ze was zichtbaar niet lekker.
Ons altijd zo drukke kind werd rustig, TE rustig naar mijn zin. Haar zoontje liet ze links liggen en had duidelijk moeite met haarzelf.
Nou daar zit je dan in je uppie. Rond half 8 heb ik de dierenarts gebeld, de weekend arts die ik moest bellen wilde niet naar me luisteren en zei dat het toch prima was dat poes zo rustig was. Die kittens komen er morgen wel uit zei die!!! Fout antwoord, dit wilde ik niet horen. Dus een andere gebeld. Ik mocht gelijk komen!
Freya werd betast of er nog echt wel een kitten in zat, en ja hoor de dierenarts voelde zeker 1 kitten en misschien wel 2.
Hij besloot om Python te spuiten, we konden daarna met haar huis en als om 22:00 uur nog niks was geboren moesten we terug komen en dan zou hij ze halen met behulp van een keizersnede.

Jullie raden het al om 22:00 uur was alles nog steeds hetzelfde en Freya had het zwaar, ze wist geen raad met haarzelf.
De dierenarts vond wel dat de kittens wat gezakt waren, maar het was niet goed en hij ging de operatiekamer klaarmaken.


Wij stonden er met onze neus bovenop, hij moest haar wel eerst wegen, en niet teveel narcose spuiten. Die man moet wel gedacht hebben, die denken ook dat ze der verstand van hebben. Maar er spookte vanalles door mijn hoofd. Het was nog maar net 2 jaar geleden dat wij op pleegkittens hebben gepast waarvan de moeder was overleden na een keizersnede.
Freya sliep rustig in, ach gossie wat had ik te doen met mijn meisje.
Ze werd op de tafel vastgebonden aan haar pootjes en ook haar staartje werd voorzien van een strikje.
Haar buikje werd gewassen en geschoren, je kon al duidelijk de bloedvaten zien die de melkpakketen bevoorraden.
De dierenarts had de kittens zo te pakken, 2 meisjes, een zwart lapje met wit en een zwart/zilver lapje met wit.
Ik had dit nog nooit meegemaakt, maar gelukkig was mijn vriendin bij me en die wist wat te doen.
Het ene kitten leefde meteen, het andere hebben we een druppel moeten geven, deze druppel ging in haar bekkie en gelijk daarna begon het kleintje te ademen.
Freya der buikje werd keurig dicht gemaakt, dat nam nogal wat tijd in beslag.
Bij het laatste kruissteekje werd ze al wakker, ik had intens medelijden met haar. Ze hoorde haar kindjes piepen maar kon er niet naar toe en dan zit er ook nog iemand met een naald in je vel!
 
We hadden besloten om Freya in de reiskennel te vervoeren en de kittens in een warme trui!
Nooit aan gedacht wat ons stond te wachten, we waren nog maar net vertrokken of de reismand ging als een gek op en neer. Het leek wel of Freya een angstaanval had, als mijn vriendin er niet bij geweest was dan was ik gelijk rechtsomkeer gegaan.
Zij had al eerder een poes wakker zien worden na een keizersnede en was dus niet verbaasd.
Als de kittens bij haar in de mand hadden gezeten dan hadden ze het vast niet overleefd!
Ook thuis was Freya een aantal keren erg in paniek op die momenten moesten we dus goed op de kittens passen, ze zou er zo op gaan staan.
De eerste nacht hebben we bij Freya en haar gezinnetje gewaakt, om de 2 uur een flesje!
Ik vond haar zo zielig en gelijk ook zo dapper, haar moederinstinct is grandioos. De kleintjes mochten bij haar drinken wat haar erg veel pijn deed. Zo nu en dan slaakte ze een erg pijnlijke kreet, ach lieverd wat heb ik met je te doen.
De volgende ochtend was ze weer bij kennis en in de loop van de dag begon ze gelukkig ook te eten en te drinken.
De kittens zijn inmiddels 13 weken en vliegen binnenkort uit, ons bijzonder kind heeft haarzelf weer bewezen een geweldige moeder te zijn!!
 
 

Sprekende ogen.....

Je kijkt me vaak aan met je ogen van vuur.
Zo doordringend, zo mysterieus, zo heerlijk, zo puur.
Ik hou van die prachtige ogen al vertellen ze mij niet,
wat jij in het diepste van mijn ziel allemaal ziet.
Je priemt met je blik door de aller dikste muur,
Ik vind je geweldig, jij met je ogen van vuur!

Laatst zag ik een andere kant, het waren ogen vol angst.
Tijdens je zware bevalling waren wij beiden het bangst.
"Toe help me dan toch" :vroegen deze ogen aan mij.
Deze kant kende ik niet van jou, och mijn lieve Frey.
Deze klus hebben wij toch mooi samen geklaard,
en met behulp van de dierenarts je kindjes gebaard.
Die vreselijke eerste nacht die duurde het langst,
Ik vind je geweldig, zelfs met je ogen vol angst

Nu zijn deze verrukkelijke ogen met veel liefde gevuld.
En worden jou kinderen met moederlijke zorg omhuld.
Jij zal je weer als oppermoeder bewijzen.
Deze hummels mogen zich 's werelds gelukkigste prijzen.
Het mooiste op aarde dat ze als eerste zien mogen,
Zijn jou lieve Freya, jou mooie met liefde gevulde ogen.


Geschreven voor Freya ons dappere poesenkind.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Home | Er was eens... | Krolse poezen... | Bloed, zweet en.. | De sluipmoordenaar | Freya ons bijzonder.. | Het liefdes kind | Je hebt iemand nodig | Kerstverhaal

This site was last updated 09/12/05